Een Russische traditie. Stalins beruchte Order 227, beter bekend als de ‘geen stap terug’-oekaze, verordonneerde dat elk teken van lafheid moest worden bestraft met executie of inzet aan de dodelijkste delen van het front.
De laatste fractie die we bezoeken is Forum voor Democratie.
We wachten op de voorman in de kamer van Pepijn van Houwelingen, de man die tribunalen in het vooruitzicht stelde voor politici die het covidbeleid steunden. Met Van Houwelingen ga ik koffie halen op de gang. ‘En, hoe voelt het in het hol van de leeuw?’, informeert hij. We kletsen wat bij de koffieautomaat, terwijl ik me afvraag of ik ook in aanmerking zou komen voor een van zijn tribunalen. Misschien een schrijverstribunaaltje, in de stijl van de Rode Khmer.
De fractiekamers zijn ingericht in bruin-klassiek. Alles fineer en verguldsel onder het lage systeemplafond, gedempt door Perzische tapijten onder onze voeten. Je wist niet dat meubilair reactionair kon zijn. Een opgezette vos leunt op een wandelstok.
Baudet komt binnenzeilen, ongedurig, blauwsuède loafers aan zijn voeten. Waar Protect Ukraine zijn middelen vandaan heeft, wil hij als eerste weten, en waarop we ons baseren als we waarschuwen voor de imperiale driften van het Kremlin. Andri vertelt over het front en de martelingen in door Rusland bezet gebied, Jaap over de identieke wijze waarop de Sovjets de Transsylvaanse adel de nek braken en ik citeer Emil Cioran. (‘Rusland heeft nooit genoegen genomen met middelmatige rampen, of het ze nu teweeg heeft gebracht of heeft ondergaan.’) ‘Russofobie!’ blaast Baudet. ‘Jullie zijn russofoben! Wat als jullie dat over Joden zouden zeggen!’
Na wat vruchteloos gepingpong vraag ik hem: ‘Maar Thierry, kunnen we het er dan ten minste over eens worden dat Oekraïne níet Rusland is binnengevallen?’
Hij, zorgelijk rood nu, heeft de gespreksmodus verruild voor iets wat je het voorstadium van schelden kunt noemen. Het zijn de Amerikanen die deze oorlog willen, zegt hij met nauwelijks bedwongen woede, en wij kramen Navo-propaganda uit, hier en in onze cultuurmarxistische krantjes en gesubsidieerde praatprogrammaatjes. ‘En jij’, zegt hij tegen de doodkalme Mahomet, voordat hij opspringt voor een stemming in de Kamer, ‘jij komt niet eens uit een soeverein land. Oekraïne heeft haar soevereiniteit verspeeld sinds het zich aan de Amerikanen heeft uitgeleverd bij de Maidan-revolutie!’
Met die woorden is hij verdwenen, om niet meer terug te keren. Zo ziet de zelfontbranding eruit van een man die trouw zwoer aan koning en grondwet, maar zich hartstochtelijk inspant voor het Russische belang.